Hieronder staan punten beschreven waar ik met mijn collega’s over gediscussieerd heb:

Bij een uitje, eten op kosten van de cliënt?

Één van mijn collega’s zat een bon in te boeken en vroeg aan mij waar de bon van een eetcafé van 30 euro vandaan kwam die ik had ingeboekt. Ik vertelde haar dat een andere collega en ik samen met een bewoner zijn wezen winkelen en dat we wat hebben gegeten. Zij vroeg verwonderd “Heeft ze voor 30 euro gegeten?” Ik vertelde haar dat we daar met zijn drieën een broodje voor hebben gegeten en koffie hebben gedronken. Mijn collega wist helemaal niet dat dit mocht. Ik vertelde haar dat we maar 6 uur per jaar krijgen om kleding en dergelijke te kopen en dat er vaak veel meer tijd in gaat zitten. Je zou het eten op kosten van de cliënt kunnen zien als compensatie. Zij zei dat ze dat nooit deed omdat ze het niet netjes vond om op kosten van de cliënt te eten. Ik was het met haar eens maar ik vond ook dat de meeste van ons vaak zat in eigen tijd met de cliënten bezig zijn en lang niet alles zoals bijvoorbeeld benzine kosten declareren. Ze was het ook met mij eens en zei dat ze voortaan ook wat met de cliënt waarvoor zij kleding en dergelijke kocht gaat eten.

Hoever ga je bij declareren?

Ik had het met een collega over declareren en hoever we daar in gingen. Het gebeurt nog wel eens dat ik bijvoorbeeld iets in de stad moet halen voor de cliënten en dat ik dan parkeergeld moet betalen. Ik kies er dan voor om te kijken of ik ergens kan parkeren waar ik niet hoef te betalen of ik betaal parkeergeld en declareer dat niet. Ik vind het zo stom om die pak hem beet 2 euro te declareren. Mijn collega was het daarmee eens maar zij zei ook dat het niet één keer op een jaar is dat het voor komt, zij zei tel eens op wat je de afgelopen jaren had kunnen besparen als je wel declareerde. En daar heeft ze ook gelijk in. Ook benzine declareren vind ik niet nodig, het zijn vaakmaar kortere stukjes maar ook daarvoor geld, tel het maar eens op! En hoe zit dat met overwerk, hoe vaak maken we niet iets af in eigen tijd? Soms red je het gewoon niet om op tijd klaar te zijn omdat je bijvoorbeeld met meerdere cliënten naar de dokter moet om 10:00 uur. Wanneer je dan om 10:30 uur eigenlijk klaar bent red je dat niet. Het gebeurt dan ook nog al eens een keer dat iemand dan later naar huis gaat. We hebben het hier in het groepsoverleg ook al eens overgehad. We waren het wel met elkaar eens dat je steeds makkelijker dingen normaal gaat vinden en steeds makkelijker gaat zeggen “laat maar zitten’’ wanneer iedereen dat doet.

De één zijn dood is de ander zijn brood?

Sinds kort hebben we te horen gekregen dat één van onze cliënten waarschijnlijk leukemie heeft. Onze cliënt lag op dat moment nog in het ziekenhuis en zou de volgende dag naar huis komen. De cliënt was in het ziekenhuis erg moe en sliep veel. Daarom hebben mijn collega en ik geprobeerd haar bed naar de huiskamer te rijden zodat ze daar zou kunnen liggen en toch wat mee zou krijgen van de andere cliënten, zodat ze niet de hele dag alleen op haar kamer zou liggen. We kwamen erachter bij het verplaatsen van het bed dat het bed alleen op z’n kant door de deur zou passen. Steeds met het bed slepen was dus geen optie. We wilde graag een ander bed erbij zodat we dit bed heel en weer konden rijden tussen haar slaapkamer en de woonkamer zodat we niet steeds een transfer hoefden te maken van het ene bed naar het andere.
Nu was één van de cliënten van de buren dezelfde week overleden en die heeft ook een tijdje in de woonkamer gelegen met een bed. Dit bed was daar niet meer nodigen we zouden dit bed misschien wel kunnen lenen. Toch vonden mijn collega en ik dit heel vervelend omdat de cliënt van de buren pas was overleden. En om dan meteen het bed te gaan halen waar ze tot voorkort heeft in gelegen is ook weer wat… We hebben het hier met de andere collega’s die aan het werk waren over gehad, we hebben de voor en nadelen op een rijtje gezet en hier samen over gediscussieerd.  Zij vonden ook dat het heel vervelend is maar dat we toch het bed graag wilde hebben. Mijn collega, tevens cliënt coördinator heeft met de buren overlegd en we zijn toch gaan kijken of we het bed konden meenemen. We hebben buur collega’s uitgelegd dat we het heel vervelend vonden dat we het bed nu al kwamen halen maar dat we het nodig hadden. Het was vrijdag middag onze cliënt zou zaterdag morgen thuiskomen en we hadden ook geen mogelijkheid meer om ergens anders een bed te regelen. Onze buur collega’s snapten dit en begrepen ook dat we het bed graag wilde hebben. Ze vonden het helemaal niet erg. We hebben het bed meegenomen en nu ligt onze cliënt hierin.